4 – Hristiyan

4:1-24 Rab, İsrail Şeria’nın batısında ilk kez kamp kurduğunda, 12 adamın (her oymaktan bir kişi) Şeria Irmağı’nın ortasından birer taş alıp, bir anı işareti olarak dikmelerini buyurdu. Buna uygun olarak, gelecek kuşaklara, Tanrı’nın, İsrailliler’in kuru toprak üzerinde geçebilmeleri için Şeria’nın sularını durdurduğunun kalıcı bir anısı olarak taşları Gilgal’da diktiler.

Şeria’nın doğusundaki miraslarını alan oymaklar (Ruben, Gad ve Manaşşe oymağının yarısı) Kenan ülkesini işgal etmeleri için kardeşlerine yardım etmek üzere silahlı savaşçılar gönderdiler. Her ne kadar iki buçuk oymaktan bir araya toplanan adamların sayısı yüz bin (Bk. Say.26) ise de, yalnızca dört bini Şeria’dan geçti; geri kalanlar büyük olasılıkla ülkelerini güven altına almak ve ailelerini korumak için ülkede kaldılar.

İki buçuk oymağın adamları dahil olmak üzere, tüm halk ırmağı geçtikten ve Şeria’dan 12 taş aldıktan sonra, Yeşu 12 taşı Şeria’nın ortasına, kâhinlerin durdukları yere dikti. Sonra kâhinler Antlaşma Sandığı’yla batı kıyısına doğru yürümeye başlar başlamaz, Şeria suları eskisi gibi akmaya ve kıyıları basmaya başladı.

Irmak yatağındaki taşlar Mesih’in ölümüyle özdeşleştiğimizi belirtir. Batı kıyısındaki taşlar ise, Mesih’le dirilişinde birleştiğimizi ima ederler.

Rab, daha önce Musa’yı yücelttiği gibi, Şeria’nın sularını bölerek Yeşu’yu da İsrail halkının gözünde yüceltti. O ana kadar Yeşu geri planda kalarak Musa’ya alçakgönüllülükle hizmet eden ve Tanrı’nın yollarını öğrenen bir hizmetkârdı. Ancak şimdi yüceltilme zamanı gelmişti. Çünkü, ‘kendini alçaltan yüceltilecektir’ (Luk.14:11).

Halk Şeria’yı birinci ayın onuncu gününde geçti, Mısır’dan Çıkış’tan bu yana tam 40 yıl geçmişti (40 yıldan 5 gün eksik) ve Fısıh için hazırlık zamanıydı (Bk. Çık.12:2, 3).

Kutsal Kitap

1 Halkın tümü Şeria Irmağını geçtikten sonra RAB Yeşuya şöyle seslendi:
2 ‹‹Her oymaktan birer kişi olmak üzere halktan on iki adam seçin.
3 Onlara şunu buyurun: ‹Buradan, Şeria Irmağının ortasından, kâhinlerin ayaklarını sağlam biçimde bastıkları yerden birer taş alın. Bu taşları yanınızda götürüp geceyi geçireceğiniz yere koyun.› ››
4 Böylece Yeşu İsrailin her oymağından birer kişi olmak üzere seçtiği on iki adamı çağırdı.
5 Onlara, ‹‹Irmağın ortasına, Tanrınız RABbin Antlaşma Sandığına kadar gidin›› diye buyurdu, ‹‹İsrail halkının oymak sayısına göre her biriniz omuzuna birer taş alsın.
6 Bunlar sizin için bir anı olacak. Çocuklarınız ilerde, ‹Bu taşların sizin için anlamı ne?› diye sorduklarında,
7 onlara diyeceksiniz ki, ‹Şeria Irmağının suları RABbin Antlaşma Sandığının önünde kesildi. Antlaşma Sandığı ırmaktan geçerken akan sular durdu. Bu taşlar sonsuza dek İsrail halkı için bu olayın anısı olacak.› ››
8 İsrailliler Yeşunun buyruğunu yerine getirdiler. RABbin Yeşuya söylediği gibi, İsrail oymaklarının sayısına göre Şeria Irmağının ortasından aldıkları on iki taşı konaklayacakları yere götürüp bir araya yığdılar.
9 Yeşu ayrıca Şeria Irmağının ortasına, Antlaşma Sandığını taşıyan kâhinlerin durduğu yere on iki taş diktirdi. Bu taşlar bugün de oradadır.
10 Böylece RABbin Yeşuya, halka iletilmek üzere buyurduğu her şey yerine getirilinceye dek, sandığı taşıyan kâhinler Şeria Irmağının ortasında durdular. Her şey Musanın Yeşuya buyurduğu gibi yapıldı. Halk da çabucak ırmağı geçti.
11 Halkın tümü geçtikten sonra kâhinler RABbin Antlaşma Sandığıyla birlikte halkın önüne geçtiler.
12 Ruben ve Gad oymaklarıyla Manaşşe oymağının yarısı, Musanın kendilerine buyurduğu gibi, silahlı olarak İsrail halkının önüne geçtiler.
13 Böylece kırk bin kadar silahlı adam savaşmak üzere RABbin önünde Eriha ovalarına girdi.
14 RAB o gün Yeşuyu bütün İsrail halkının gözünde yüceltti. Musaya yaşamı boyunca nasıl saygı gösterdilerse, Yeşuya da öyle saygı göstermeye başladılar.
15-16 RAB Yeşuya, ‹‹Levha Sandığını taşıyan kâhinlerin Şeria Irmağından çıkmalarını buyur›› dedi.
17 Yeşu da kâhinlere, ‹‹Şeria Irmağından çıkın›› diye buyurdu.
18 RABbin Antlaşma Sandığını taşıyan kâhinler Şeria Irmağının ortasından ayrılıp karaya ayak basar basmaz ırmağın suları eskisi gibi akmaya ve kıyıları basmaya başladı.
19 Halk Şeria Irmağını birinci ayın onuncu günü geçip Gilgalda, Erihanın doğu sınırında konakladı.
20 Yeşu ırmaktan alınan on iki taşı Gilgala dikti.
21 Sonra İsrail halkına şöyle dedi: ‹‹Çocuklarınız bir gün size, ‹Bu taşların anlamı nedir?› diye soracak olurlarsa,
22 onlara, ‹İsrail halkı Şeria Irmağının kurumuş yatağından geçti› diyeceksiniz.
23 ‹Tanrınız RAB Kızıldenizi geçişimiz boyunca önümüzde nasıl kuruttuysa, Şeria Irmağını da geçişiniz boyunca önünüzde kuruttu.
24 Öyle ki, yeryüzünün bütün halkları RAB’bin ne denli güçlü olduğunu anlasın; siz de Tanrınız RAB’den her zaman korkasınız!› ››