17 – Hristiyan

17:1-13 Manaşşe’nin mirası, kısmen Gilat ve Başan’daydı; Şeria’nın doğusu (1. ayet) ve kısmen batısı (7-11. ayetler). Şeria’nın batısındaki bölge, altı Kenan kalesi tarafından korunmaktaydı: Beytşean, Yivleam, Dor, Eyn-Dor, Taanak ve Megiddo (11, 12. ayetler).

Efrayim’in bazı kentleri Manaşşe toprağındaydı ve Manaşşe’nin bazı kentleri de Aşer ve İssakar topraklarındaydı (7-12. ayetler).

Selofhat’ın kızları, Tanrı’nın Musa’ya buyurduğu gibi Manaşşeoğulları’yla pay aldılar (3, 4. ayetler) (Say.27:1-7). Erkek mirasçısı olmasa da Selofhat evinin pay almasını garantilemek için böyle yapılmıştı. Kızlar kendi oymakları içinde evlenmek zorundaydılar. Öyle ki, Manaşşe’ye ait olan ülke diğer oymaklarla yapılan evlilikler sonucunda kaybolup silinmesin (Say.36:1-13).

17:14-18 Efrayim ve Manaşşe yan yana olan Şeria’nın batısındaki paylarını aldıktan sonra yalnızca tek bir paya sahip oldukları için yakındılar (14. ayet), ayrıca kuzeydeki kaleler tarafından kuşatılmış olmaktan da hoşnut değillerdi (16. ayet). Yeşu tüm söylediklerini onların aleyhine çevirdi. Kalabalık bir halk oldukları için daha fazla toprağa ihtiyaç duyduklarını söylediklerinde (14. ayet) onlara, çıkıp topraklarındaki ormanlara yerleşmelerini söyledi (15. ayet). Sınırları içinde demirden savaş arabaları olan Kenanlılar’ın bulunmasından yakındıklarında (16. ayet), Kenanlılar’ı sürmek için üstün güce sahip olduklarını garantiledi (18. ayet). 14. ayetteki ‘tek kurayla tek pay’ ifadesi, Şeria’nın batısındaki birleşik Efrayim ve Manaşşe toprakları anlamındadır. Yeşu, ‘tek kuraya kalmayacaksınız’ dediğinde (17b. ayet), ek toprak alacaklarını söylememişti, onlara verilen ülkenin tümünü işgal etmeliydiler.

Kutsal Kitap

1 Yusufun büyük oğlu Manaşşenin oymağı için kura çekildi. -Gilat ve Başan, Manaşşenin ilk oğlu Makire verilmişti. Çünkü Gilatlıların atası olan Makir büyük bir savaşçıydı.-
2 Manaşşe soyundan gelen öbürleri -Aviezer, Helek, Asriel, Şekem, Hefer ve Şemidaoğulları- bu kuranın içindeydi. Bunlar boylarına göre Yusuf oğlu Manaşşenin erkek çocuklarıydı.
3 Bunlardan Manaşşe oğlu, Makir oğlu, Gilat oğlu, Hefer oğlu Selofhatın erkek çocuğu olmadı; yalnız Mahla, Noa, Hogla, Milka ve Tirsa adında kızları vardı.
4 Bunlar, Kâhin Elazara, Nun oğlu Yeşuya ve önderlere gidip şöyle dediler: ‹‹RAB, Musaya erkek akrabalarımızla birlikte bize de mirastan pay verilmesini buyurdu.›› RABbin bu buyruğu üzerine Yeşu, amcalarıyla birlikte onlara da mirastan pay verdi.
5 Böylece Manaşşe oymağına Şeria Irmağının doğusundaki Gilat ve Başan bölgelerinden başka on pay verildi.
6 Çünkü Manaşşenin kız torunları da erkek torunların yanısıra mirastan pay almışlardı. Gilat bölgesi ise Manaşşenin öbür oğullarına verilmişti.
7 Manaşşe sınırı Aşer sınırından Şekem yakınındaki Mikmetata uzanıyor, buradan güneye kıvrılarak Eyn-Tappuah halkının topraklarına varıyordu.
8 Tappuah Kentini çevreleyen topraklar Manaşşenindi. Ama Manaşşe sınırındaki Tappuah Kenti Efrayimoğullarına aitti.
9 Sonra sınır Kana Vadisine iniyordu. Vadinin güneyinde Manaşşe kentleri arasında Efrayime ait kentler de vardı. Manaşşe sınırları vadinin kuzeyi boyunca uzanarak Akdenizde son buluyordu.
10 Güneydeki topraklar Efrayimin, kuzeydeki topraklarsa Manaşşenindi. Böylece Manaşşe bölgesi Akdenizle, kuzeyde Aşerle ve doğuda İssakarla sınırlanmıştı.
11 İssakar ve Aşere ait topraklardaki Beytşean ve köyleri, Yivleamla köyleri, Dor, yani Dor sırtları halkıyla köyleri, Eyn- Dor halkıyla köyleri, Taanak halkıyla köyleri, Megiddo halkıyla köyleri Manaşşeye aitti.
12 Ne var ki, Manaşşeoğulları bu kentleri tümüyle ele geçiremediler. Çünkü Kenanlılar buralarda yaşamaya kararlıydı.
13 İsrailliler güçlenince, Kenanlıları sürecek yerde, onları angaryasına çalıştırmaya başladılar.
14 Yusufoğulları Yeşuya gelip, ‹‹Mülk olarak bize neden tek kurayla tek pay verdin?›› dediler, ‹‹Çok kalabalığız. Çünkü RAB bizi bugüne dek alabildiğine çoğalttı.››
15 Yeşu, ‹‹O kadar kalabalıksanız ve Efrayimin dağlık bölgesi size dar geliyorsa, Perizlilerin ve Refalıların topraklarındaki ormanlara çıkıp kendinize yer açın›› diye karşılık verdi.
16 Yusufoğulları, ‹‹Dağlık bölge bize yetmiyor›› dediler, ‹‹Ancak hem Beytşean ve köylerinde, hem de Yizreel Vadisinde oturanların, ovada yaşayan bütün Kenanlıların demirden savaş arabaları var.››
17 Yeşu Yusufoğullarına, Efrayim ve Manaşşe oymaklarına şöyle dedi: ‹‹Kalabalıksınız ve çok güçlüsünüz. Tek kuraya kalmayacaksınız.
18 Dağlık bölge de sizin olacak. Orası ormanlıktır, ama ağaçları kesip açacağınız bütün topraklar sizin olur. Kenanlılar güçlüdür, demirden savaş arabalarına sahiptirler ama, yine de onları sürersiniz.››