64:1-5 63:15’de başlayan dua bu ayetlerde devam eder ve itirafa dönüşür. Sağ kalanlar, Tanrı’ya gökleri yarıp aşağı inerek düşmanlarına hiddetini göstermesi için yalvarırlar. Tanrı’nın daha önceki müdahalelerini hatırlar ve kendisini bekleyen kişi için sergilediği eşsiz eylemleri düşünürler. Doğruluk içinde yaşamaktan zevk alanlara Tanrı’nın iyilik ettiğini anımsarlar. Ama onlar uzun süren günahları nedeniyle Tanrı’nın öfkesine hedef olmuşlardır. Bu durumlarına rağmen hâlâ kurtuluş umutları olup olmadığını merak ederler. 64:6,7 Kişisel kirliliklerini itiraf ederler ve en iyi işlerinin (doğruluklar) bile kirli adet bezlerine benzediğini kabul ederler. 1 Kendi günahlarının sonucunda rüzgar tarafından sürüklenen solmuş yapraklara dönmeleri şaşırtıcı değildir. İsrail’de ruhsal ölüm vardır. Aracı olacak hiç kimse yoktur, çünkü Rab onları günahlarının sonuçlarına terk etmiştir. 64:8,9 Ancak, Rab yine de onların Babası’dır. Çömlekçinin çömlekle bir şeyler yapabileceğinden hâlâ umutları vardır. Bu nedenle öfkelenmemesi, bağışlaması, günahlarını anmaması ve kendilerini hâlâ halkı olarak kabul etmesi için yalvarırlar. 64:10-12 Ülkenin umutsuz koşulları –özellikle Yeruşalim’in ve tapınağın acınacak durumu– Tanrı’nın öfkesinden vazgeçerek, sıkıntı içindeki halkının yararına davranması için güçlü nedenlerdir. |
Kutsal Kitap
1-2 Ya RAB, adını düşmanlarına duyurmak için |
1. Kirli adet bezleri.