Yeşaya 49

B. Mesih ve İsrail Tarafından Reddedilmesi (49-57. Bölümler)

1. Hizmetkâr Olarak Mesih (49. Bölüm)

49’uncu bölümden 53’üncü bölüme kadar Tanrı, Mesih’i reddeden halkıyla uğraşmaktadır. Bu, Rab’bin Acı Çeken Kulu’nun kitabıdır.

49:1-6   49’uncu bölümde geçen Rab’bin kulu, 1-3’üncü ayetlerdeki İsrail ulusu olabilir. Ama metni tamamıyla yanıtlayan yalnızca Rab İsa’dır. 3’üncü ayette İsrail adıyla çağrılır. Ama bu, “Tanrı Prensi” olan Mesih’tir, ulus değil. 5 ve 6’ncı ayetlerde Kul, İsrail’den ayırt edilir. İsrail’in yenilenmesi bu ayetlerde ortaya çıkar; önce Koreş’in korumasındaki geri dönüş, sonra Mesih egemenliğini kurduğunda gerçekleşecek olan gelecekteki yenilenme.

Kul, dünya insanlarına kendi doğumunu anlatırken, doğumundan önce kendine verilmiş olan ada kulak vermeye çağırır (Mat.1:21). Kesin, açık, yetkili mesajı ve Tanrı tarafından Kul olarak atanması, kendisinde Rab’bin yüceltileceği Tanrı Prensi (İsrail) olduğunu belirtir. İsrail tarafından reddedileceğinden dolayı yaşadığı üzüntüyü ima eder (Mat.11:16-24). Ama sonra, Tanrı’nın kendisini ödüllendireceğinden emin olduğu için, sahip olduğu güvenceyi dile getirir (4’üncü ayeti, Mat.11:25, 26 ile karşılaştırın).

Tanrı O’nu yalnızca İsrail’in ruhsal yeniden doğuşu için çağırmamış, aynı zamanda uluslara kurtuluş getirmesi için de göndermiştir. 6b. ayeti, Elçilerin İşleri 13:47’de Mesih’e işaret etmek üzere aktarılmıştır.

49:7   Rab, ilk gelişinde küçümsendi ve İsrail ulusu kendisinden tiksindi. O’na toplumsal merdivende ulusların kralları kadar bile yer verilmedi ve aşağı basamaklarda yer aldı. Ancak ikinci gelişinde, yeryüzü krallıkları O’na sadakat yemini edecektir. “Egemenlerin Kulu” ifadesi İsrail için de geçerlidir; Yusuf, Mordekay, Ezra, Nehemya ve Daniel’i karşılaştırın.

49:8-13   Tanrı Mesih’in duasını O’nu ölümden dirilterek yanıtladı ve  İsrail’i ülkeye geri götürmesi için O’nu atadı. Rab’bin Kulu, halkı ülkeye geri dönmeye çağıracak ve yol boyunca kendilerine ideal yolculuk koşulları sağlayacaktır. Dünyanın her köşesinden, Sinim’den bile (büyük olasılıkla Çin) geleceklerdir. İsrail bu şekilde Tanrı’nın teselli ve şefkatine kavuştuğunda dünya sevinçli bir gün yaşayacaktır.

49:14-16   Bu arada, Siyon Kenti Rab’bin kendisini unuttuğunu hisseder. Rab’bin yanıtı, “Bir annenin emzikteki bebeğini unutabileceği”, ama O’nun, kenti asla unutmayacağı yönündedir. Siyon’un adını avuçlarına kazımıştır ve sürekli duvarlarını gözlemektedir. İçgüdüsel olarak bu referansı Mesih’in bizlere duyduğu sevginin yaralarıyla dolu olan Rab’bin avuçlarıyla karşılaştırırız. Ünlü İngiliz Hıristiyan şairlerinden biri bunu çok güzel ifade eder:

Sonsuzluk, adımı O’nun avuçlarından silemeyecektir;
O’nun yürekten verdiği silinmez lütfun izleri
Sonsuza kadar kalacaktır.
— Augustus Toplady

49:17,18   Siyon’u yıkanlar ayrılırken, İsrailoğulları koşarak Siyon’a dönmektedir. Kalabalıklar kentte birbirine yaklaşır. Bir gelinin üzerindeki mücevherlere benzemektedirler.

49:19-21   İsrail’in yıkılmış ve viraneye dönmüş yerleri bir nüfus patlaması yaşayacaktır. Siyon bu kadar çok Yahudi’nin nereden geldiğine şaşıracaktır; çünkü çok uzun zamandır dul olarak yaşamıştır!

49:22,23   Rab Tanrı’nın bir işareti üzerine uluslar, Siyon’un oğullarını kucaklarında getirecek, kızlarını omuzlarında taşıyacaklardır. Ulusların krallıkları, Tanrı’nın halkına hizmet edecek ve İsrail, sıkıntılara rağmen Rab’bin beklenmeye değer olduğunun farkına varacaktır.

49:24-26   Eğer Babil’deki esirler güçlü zorbanın elinden özgür kılınma olasılıkları konusunda karamsar olurlarsa, o zaman bilsinler ki, Rab onların düşmanlarıyla çarpışacak ve çocuklarını kurtaracaktır. Zulmedenler ektiklerini biçecekler ve dünya sonunda Rab’bin İsrail’in Kurtarıcısı, Yakup’un Güçlüsü olduğunu bilecektir.