9. İshak’ın Kurban Olarak Sunulması (22. Bölüm)
|
Yahve rafa | – | “Şifa Veren Rab” | Çık.15:26 |
Yahve nissi | – | “Rab sancağımdır” | Çık.17:8-15 |
Yahve şalom | – | “Rab esenliğimdir” | Hak.6:24 |
Yahve roah | – | “Rab çobanımdır” | Mez.23:1 |
Yahve sidkenu | – | “Rab doğruluğumuzdur” | Yer.23:6 |
Yahve şamma | – | “Rab orada” | Hez.48:35 |
22:16-19 Rab, üzerine ant içecek daha üstün biri olmadığı için kendi üzerine ant içti (İbr.6:13). Tanrı’nın ant içerek onayladığı vaadi, Mesih aracılığıyla diğer ulusların kutsanmasıdır (Gal.3:16). 17. ayetin son kısmında Tanrı vaat ettiği bereketlere daha büyüklerini ekler: İbrahim’in soyu düşmanlarının kentlerini mülk edinecekti. Bunun anlamı, İbrahim’in soyunun, “kendilerine baskı yapanlar üzerinde yetki sahibi olacağıdır. Kentlerin mülk edinilmesinin anlamı, kentin ele geçirilmesidir.” 1
22:20-24 İbrahim’in, İsmail ve İshak adında yalnızca iki oğlu varken, kardeşi Nahor’un on iki oğlu vardı. Bu durum İbrahim’in, Tanrı’nın göğün yıldızları kadar çok bir soy vaadine ilişkin imanı için ağır bir denemeydi! Bu gerçek, İbrahim’in, uşağı Eliezer’i İshak için bir eş aramaya göndermesine neden oldu (24. bölüm). 22:23’deki geçen Rebeka adına dikkat edin!
Kutsal Kitap
1 Daha sonra Tanrı İbrahimi denedi. ‹‹İbrahim!›› diye seslendi. İbrahim, ‹‹Buradayım!›› dedi.
2 Tanrı, ‹‹İshakı, sevdiğin biricik oğlunu al, Moriya bölgesine git›› dedi, ‹‹Orada sana göstereceğim bir dağda oğlunu yakmalık sunu olarak sun.››
3 İbrahim sabah erkenden kalktı, eşeğine palan vurdu. Yanına uşaklarından ikisini ve oğlu İshakı aldı. Yakmalık sunu için odun yardıktan sonra, Tanrının kendisine belirttiği yere doğru yola çıktı.
4 Üçüncü gün gideceği yeri uzaktan gördü.
5 Uşaklarına, ‹‹Siz burada, eşeğin yanında kalın›› dedi, ‹‹Tapınmak için oğlumla birlikte oraya gidip döneceğiz.››
6-7 Yakmalık sunu için yardığı odunları oğlu İshaka yükledi. Ateşi ve bıçağı kendisi aldı. Birlikte giderlerken İshak İbrahime, ‹‹Baba!›› dedi. İbrahim, ‹‹Evet, oğlum!›› diye yanıtladı. İshak, ‹‹Ateşle odun burada, ama yakmalık sunu kuzusu nerede?›› diye sordu.
8 İbrahim, ‹‹Oğlum, yakmalık sunu için kuzuyu Tanrı kendisi sağlayacak›› dedi. İkisi birlikte yürümeye devam ettiler.
9 Tanrının kendisine belirttiği yere varınca İbrahim bir sunak yaptı, üzerine odun dizdi. Oğlu İshakı bağlayıp sunaktaki odunların üzerine yatırdı.
10 Onu boğazlamak için uzanıp bıçağı aldı.
11 Ama RABbin meleği göklerden, ‹‹İbrahim, İbrahim!›› diye seslendi. İbrahim, ‹‹İşte buradayım!›› diye karşılık verdi.
12 Melek, ‹‹Çocuğa dokunma›› dedi, ‹‹Ona hiçbir şey yapma. Şimdi Tanrıdan korktuğunu anladım, biricik oğlunu benden esirgemedin.››
13 İbrahim çevresine bakınca, boynuzları sık çalılara takılmış bir koç gördü. Gidip koçu getirdi. Oğlunun yerine onu yakmalık sunu olarak sundu.
14 Oraya ‹‹Yahve yire›› adını verdi. ‹‹RABbin dağında sağlanacaktır›› sözü bu yüzden bugün de söyleniyor.
15 RABbin meleği göklerden İbrahime ikinci kez seslendi:
16 ‹‹RAB diyor ki, kendi üzerime ant içiyorum. Bunu yaptığın için, biricik oğlunu esirgemediğin için
17 seni fazlasıyla kutsayacağım; soyunu göklerin yıldızları, kıyıların kumu kadar çoğaltacağım. Soyun düşmanlarının kentlerini mülk edinecek.
18 Soyunun aracılığıyla yeryüzündeki bütün uluslar kutsanacak. Çünkü sözümü dinledin.››
19 Sonra İbrahim uşaklarının yanına döndü. Birlikte yola çıkıp Beer-Şevaya gittiler. İbrahim Beer-Şevada kaldı.
20 Bir süre sonra İbrahime, ‹‹Milka, kardeşin Nahora çocuklar doğurdu›› diye haber verdiler,
21 ‹‹İlk oğlu Ûs, kardeşi Bûz, Kemuel -Aramın babası-
22 Keset, Hazo, Pildaş, Yidlaf, Betuel.››
23 Betuel Rebekanın babası oldu. Bu sekiz çocuğu İbrahimin kardeşi Nahora Milka doğurdu.
24 Reuma adındaki cariyesi de Nahor’a Tevah, Gaham, Tahaş ve Maaka’yı doğurdu.
1. Charles F. Pfeiffer, The Book of Genesis, s.6.