
Mısır’dan Çıkış Bölüm 3 | ||
III. TANRI MUSA’YI ÇAĞIRIYOR (3,4. Bölümler)A. Yahve’nin Musa’ya Açıklanışı (3. Bölüm)3:1-4 Yitro’nun sürüsünü güden Musa, bu süre içinde Tanrı’nın halkına önderlik edebilmek için önemli dersler aldı. Horev’e (Sina Dağı) gittiğinde, Rab Musa’ya ateşle yanan, ama tükenmeyen bir çalıdan yükselen alevlerin içinde göründü. Musa’ya, çarıklarını çıkartarak önünde durması söylenen çalı, Tanrı’nın yüceliğini ifade eder. Çalı aynı zamanda, Tanrı, halkının ortasında dururken, halkının yanıp tükenmeden var olabildiğinin simgesidir de. Bazı kişiler, çalının sıkıntı alevlerinde tükenmeden yanan İsrail’in yazgısını dahi görürler. Her birimiz bu çalı gibi, Tanrı için tükenmeden yanmalıyız. 1 3:5 Rab, Musa’ya halkını Mısır’dan kurtaracağını ve Kenan adı verilen verimli topraklara getireceğini vaat etti. Kenan diyarında, 8. ayette sıralanan altı putperest halk yaşamaktaydı. “Kutsal” sözcüğü, Kutsal Kitap’ta ilk kez burada karşımıza çıkar. Musa, çarıklarını çıkartmakla, yerin kutsal olduğunu kabul ettiğini gösterir. 3:6 Tanrı, Musa’ya atalarının Tanrısı olduğunun güvencesini verir; Tanrı, İbrahim, İshak ve Yakup’un Tanrısı’dır. Cole, bu açıklamanın önemini şu sözlerle belirtir:
3:7-12 Musa, yetersizliğini ileri sürerek Tanrı’nın kendisini firavuna göndermesine itiraz etti. Ama Rab, Musa’ya kendisiyle birlikte olacağına ve Mısır’dan çıkartılan halkla, bu dağda (Sina Dağı) Kendisine tapınacağına söz verdi. J. Oswald Sanders bu konuda şu görüşü bildirir:
3:13,14 Musa, Rab’bin sözcüsü olarak İsrail halkına geri döndüğünde, halkın kendisine soracaklarını önceden tahmin etti ve halka kim tarafından gönderildiğini söyleyebilmeyi istedi. Tanrı’nın kendisini ilk kez Yehova olarak açıkladığını görüyoruz: Ben BEN’İM. Yehova (tam olarak Yahve), İbranicedeki “olmak” hayah fiilinden gelir. Bu kutsal isim, “dört harf” (tetragrammaton) olarak bilinir. İngilizce’deki Yehovah, Tanrı’nın diğer adları olan Elohim ve Adonay sözcüklerinden sağlanan sesli işaretler ile İbranice’deki YHVH harflerinden oluşturulmuştur. YHVH’nin gerçek söylenişinden hiç kimse tam olarak emin değildir, çünkü eski İbrani imlası, alfabesinde gerçek sesliler kullanmazdı. Yine de, “Yahve” telaffuzu büyük olasılıkla doğrudur. Yahudiler, bu sözcüğü ağza alınmayacak kadar kutsal görürlerdi. Bu ad, Tanrı’nın kendiliğinden var olduğunu, kendi kendine yeterli, sonsuz 4 ve egemen olduğunu ifade eder. Tanrı’nın adı daha doğru olarak Ben BEN’İM şeklinde söylenebilir; bu sözcükler, Ben’im çünkü Ben’im anlamına da gelebilir. 3:15-22 Tanrı’nın kendisiyle birlikte olduğu ve halkının yardımına gelmeye hazır olduğu açıklamasıyla güçlenen Musa’ya, İsrail halkına yakında özgür olacaklarını bildirmesi söylendi. Musa aynı zamanda firavunu deneyecekti; İsrailliler’e Rab’be kurban kesmeleri için çölde üç gün yolculuk etmelerine izin vermesini rica etti. Bu bir aldatma girişimi değildi, yalnızca firavunun istekliliğini denemek için söylenmişti. Aynı zamanda Mısırlılar, kendileri için kutsal olan hayvanların öldürülmesine tanık olmayacaklardı. Tanrı, firavunun tanrısal güç tarafından zorlanmadıkça teslim olmayacağını biliyordu. 20. ayette belirtilen harikalar, Tanrı’nın Mısır üzerine gönderdiği belalardır. Tanrı’nın Mısırlılar’la işi bittiğinde, Mısırlılar Yahudi kadınlarına istedikleri her şeyi vermekten mutlu olacak hale geleceklerdi! Bu şekilde toplanan zenginlik, Yahudiler’in angaryacı Mısırlılar’ın egemenliğindeki ağır işlerine karşılık ödenen adil bir tazminat olacaktı. İsrailliler, altın ve gümüş takıları ve giysileri, “ödünç almadılar”; onları “istediler”. Mısırlılar kandırılmadılar, yalnızca Yahudiler’e adil olarak ücretlerini ödediler. |
Kutsal Kitap1 Musa kayınbabası Midyanlı Kâhin Yitronun sürüsünü güdüyordu. Sürüyü çölün batısına sürdü ve Tanrı Dağına, Horeve vardı. |
1. (3:1-4) İskoçyalı Eski Antlaşma araştırmacıları, “yanan çalı”yı, uygun bir şekilde amblemleri olarak uyarlamışlardı. Amblemin altında Latince şu vecize yazılıydı: “Nec consummaretur” (“yine de tükenmiyor”).
2. (3:6) R. Alan Cole, Exodus: An Introduction and Commentary, s.66.
3. (3:7-12) J. Oswald Sanders, On to Maturity, s.56.
4. (3:13,14) Moffatt çevirisi gibi bazı Kutsal Kitap çevirileri adı, “Sonsuz” olarak çevirmişlerdir. (Louis Segond’un Fransızca “L’eternel” çevirisi gibi.)