Mezmurlar 125

125. Mezmur: Esenlik Yolu

125:1   Siyon Dağı, Yeruşalim Kenti’ndeki dağlık burunlardan biridir ve bazen kentin bir simgesi olarak kullanılır. Burada simgelediği, yüksek denge ve güçtür; sarsılmayan bir kaledir.

İman eden kişi de böyledir. Yaşamı sağlam kaya üzerine inşa edilmiştir. Yağmurlar yağdığında, seller bastığında ve rüzgarlar esip eve saldırdığında ev yıkılmaz, çünkü  kaya üzerine kurulmuştur (Mat.7:25).

Mezmur yazarı Siyon Dağı’nın sonsuza dek durduğunu söyler. Yersel kentle ilgili olarak, bu ifade, o zamanki imanlılara göründüğü şekilde anlatılmıştır. Yeni Antlaşma döneminden bildiğimiz kadarıyla, yeryüzü bir gün ateşle yok olacaktır (2Pe.3:7, 10, 12). Ancak yine de bizler benzeri ifadeler kullanırız. Sonsuza kadar kalıcı dağlar ve sonsuz kentten söz ederiz (Roma).

Burada önemli olan, Siyon Dağı bir gün yok olacak olsa bile, Mesih’teki imanlının asla yok olmayacağıdır. Konumsal olarak Mesih’te olduğundan Tanrı’nın koruması altında güvencededir.

125:2   Mezmur yazarı, Yeruşalim’in topografisinde bir başka ruhsal gerçek görür. Kentin ordusu, kentin çevresindeki dağlar sayesinde, kente yaklaşan her düşmana karşı nöbet tutabilecek konumdadır. Böylelikle Rab, çocuklarını “şimdiden sonsuza dek” korumak üzere kuşatmıştır. Bu koruma, Eyüp’e yaklaşan Şeytan’ın söz ettiği çittir.

O’nu, ev halkını, sahip olduğu her şeyi, sen çitle çevirip korumadın mı? (Eyü.1:10).

Elbette bunun anlamı, Tanrı’ya güvenen kutsala, Tanrı’nın izni olmaksızın hiçbir kötülüğün yaklaşamayacağıdır.

125:3   3’üncü ayetteki bir başka büyük iddia ise şudur:

Kalmayacak kötülerin asası, doğruların payına düşen toprakta, yoksa doğrular haksızlığa el uzatabilir.

Bazı kişiler, İsrail ülkesinin sık sık kuşatılması ve kötüler tarafından fethedilmesi gerçeğine işaret ederek bu ayetin birinci bölümünü istisna olarak düşünebilirler. Bu, gerçektir. Ancak, ayet bulunduğu koşullar içinde yorumlanmalıdır. Mezmur Rab’be güvenen kişilerden söz eder; vaatleri yalnızca bu kişilere yöneliktir. İsrail yalnızca Rab’den uzaklaştığında sınırlarına hücum edilir, duvarlarında gedik açılır. Rab’be itaat ettikleri ve güvendikleri sürece kötülük asası, yani kötü uluslar onların yanına yaklaşamayacaktır; Rab buna izin vermeyecektir.

Halk Tanrı’yla birlikte yürüdüğü zamanlarda Tanrı’nın İsrail’in gözdağı veren düşmanlarını uzak tutma nedeni ilginç bir biçimde açıklanır. Tanrı, İsrail’in düşmanlarını uzaklaştıracaktır, çünkü doğru İsrailliler, haksızlığa el uzatmak için ayartılabilirler. Tanrı bizi yalnızca dış düşmanlardan değil, içimizdeki düşmanlardan da korur. İçimizdeki düşman ifadesiyle anlatılmak istenen, bize haksızlık edildiğinde günah işlemeye olan eğilimimizdir.

125:4   Aynı şekilde 4’üncü ayet de, o günkü koşullar içinde yorumlanmalıdır: “İyilik et, ya RAB, iyilere, yüreği temiz olanlara.” Burada sözü edilen iyiler, iman aracılığıyla kurtarılmış olan ve Rab’bin sözüne itaat ederek yürüyenlerdir. Kurtuluşlarının kaynağı iyilikleri olmayıp güven ve itaatlerinin ürünüdür.

125:5   Ağızlarıyla Tanrı halkının üyeleri olduklarını duyuran, ancak eğri yollara sapanlar da vardır. Rab onları sürgüne gönderecek, kötü uluslarla birlikte dağıtarak kovacaktır.

İsrail’e esenlik olsun! Mezmur, hem İsrail, hem de herkes için esenlik formülünü vermektedir. Esenlik, Rab İsa’ya duyulan güven aracılığıyla elde edilir. İsrail, bedenini deldiklerine bakarak ve biricik Oğul için yas tutarak O’na geri döndüğünde, yüzlerce yıldır İsrail’den esirgenen esenliğe kavuşacaktır.

Esenlik, esenlik! (Şalom, şalom!)