Mezmurlar 12

12. Mezmur: İnsanların ve Tanrı’nın Sözleri

12:1   İnsanlar arasındaki sadakatsizlik, özellikle de konuşmalarındaki kötüye gidiş, birinci ayetin içeriğini belirler:

Rab, beni kurtar; dindarlık öldü; güvenilir insanlar yok oldu (Knox).

12:2   Sonra vefasız kuşağa karşı üç suçlama yöneltilir:

• Yalanlar – suçları yalnızca klasik aldatmacadan ibaret değildir. Beyaz yalanlar söyler, abartılı sözler söyler ve sözlerini tutmazlar.
• Dalkavukluk – içten olmayan iltifatlarda bulunurlar. Övgü ve dalkavukluk farklıdır; bir kişinin sahip olmadığını bildiğimiz değerleri o kişiye atfedersek, bu dalkavukluk olur. Dalkavukluğun genellikle kötü ve bencil bir yapısı vardır.
• İkiyüzlülük – Düşünceleriyle söyledikleri oldukça farklıdır. Düzenbaz ve hilekârdırlar.

12:3,4   Tanrı’nın gerçek kutsalları, yıllardır Rab’bin, tanrıtanımaz dalkavukları susturmasını beklerler. Tanrı kendi ilkeleriyle övünen kişileri susturacaktır. Başkalarının ne düşündüğüne aldırmaksızın istedikleri her şeyi söyleme konusundaki özgürlükleri sona erecektir.

12:5,6   Yoksul ve çaresizlerin iniltilerine yanıt olarak, Rab “harekete geçeceğini ve özledikleri kurtuluşu vereceğini” vaat eder (Gelineau). Vaatleri kesinlikle yerine gelecektir. O’nun vaatleri paktır. Toprak ocakta eritilmiş, yedi kez arıtılmış gümüşe benzer. Başka bir deyişle, Tanrı’nın sözleri bilinen en saf gümüş gibidir. Bu sözlerde aldatmaca, dalkavukluk veya herhangi bir hata bulunmaz. Bütünüyle güvenilirdirler.

12:7   Bu nedenle imanlı, bu kötü kuşaktan korunmak için Rab’be döner – yalnızca saldırılardan korunmak için değil, saldırılarla birlikte gelen her tür ödün ve karmaşadan kaçınmak için de Rab’be sığınır.

12:8   Son ayet, “bu kuşağın” bir tanımıdır: Her yanda sinsice dolaşan, alçaklığı yücelten ve erdeme dudak büken kötü kuşak. Bu, Süleyman’ın Özdeyişleri 30:11-14’te tanımlanan kuşakla aynı özellikleri taşımaktadır:

Babalarını lanetleyen, annelerine değer vermeyen, kendilerini temiz sanan, ama kötülüklerinden arınmamış kibirli bir kuşak vardır. Herkese tepeden bakarlar. Dişleri kılıca, çeneleri bıçağa benzeyen bu kuşak, yoksulları yutup yeryüzünden yok etmek ister.