Levililer 17

VI. KURBANLA İLGİLİ YASALAR (17. Bölüm)

17:1-9   Yorumcular, 1-9. ayetleri hakkında farklı görüşlere sahiptirler.

  1. Bölüm, herhangi bir hayvanın, Buluşma Çadırı’nın önünde sunulmadıkça yiyecek olarak dahi öldürülmesini yasaklamaktadır.
  2. Kurbanlık hayvanların açık kırlarda ya da Buluşma Çadırı’nın dışında herhangi bir yerde sunulması yasaktı.
  3. Halk çölde bulunduğu sürece kurbanlık hayvanların yiyecek olarak kesilmesi yasaktı.

Bu durum, halk vaat edilen topraklara ulaştığında değişti (Yas. 12:15). Morgan şöyle bir açıklama yapar:

İbranice sözcüğün birebir anlamı “kıllı olanlar”dır. Yeşaya 13:21 ve 34:14’te sözcük, “teke görünümlü cinler” ve “vahşi keçiler” olarak çevrilmiştir. Yarısı insan yarısı keçi şeklinde olan ilah, bir hayal ürünüydü. Mısır’da Pan adlı bu keçiinsana tapınılırdı. Sanki bu sözcük, bu halkın sahte tanrıya tapındığı gerçeğini ifade etmek içindi. 1

17:10-14   Kan yemek yasaklanmıştı. Kan, beslenme için değil, günahların bağışlanması içindi. “Canlılara yaşam veren kandır” (11. ayet). Kefaretin ardındaki ilke, yaşama karşılık yaşamdır. Günahın ücreti ölüm olduğu için, kan dökülmesiyle sembolize edilir; bu nedenle “kan dökülmeden günahların bağışlanması mümkün değildir”. Bağışlanma, günahın cezası mazur görüldüğü için değil, yaşam, kanını döken bir kurbana transfer edildiği için sağlanır. 11. ayet, Levililer’in anahtar ayetlerinden biridir ve ezberlenmelidir. Bir hayvan kesildiğinde kanının hemen akıtılması gerekiyordu. Kaza sonucu ölen bir hayvan, eğer kanı hemen akıtılmamışsa kirli sayılırdı.

17:15,16   Bu ayetler, bilmeden kanı akıtılmamış bir hayvanın etini yiyen kişiden söz eder. Temizlenmesi için kendisini ve giysilerini yıkaması gerekmektedir. Eğer bunu reddederse cezalandırılırdı.

 

Kutsal Kitap

1 RAB Musaya şöyle dedi:
2 ‹‹Harunla oğullarına ve bütün İsrail halkına de ki, ‹RABbin buyruğu şudur:
3 İsraillilerden kim ordugahın içinde ya da dışında bir sığır, bir kuzu ya da keçi kurban eder
4 ve onu Buluşma Çadırının giriş bölümüne, RABbin Konutunun önüne, RABbe sunmak üzere getirmezse, kan dökmüş sayılacak ve halkın arasından atılacaktır.
5 Öyle ki, İsrailliler açık kırlarda kestikleri kurbanları RABbin huzuruna, Buluşma Çadırının giriş bölümüne, kâhine getirsinler ve esenlik sunusu olarak RABbe kurban etsinler.
6 Kâhin sununun kanını Buluşma Çadırının giriş bölümünde RABbin sunağı üzerine dökecek, yağını da RABbi hoşnut eden koku olarak yakacak.
7 İsrail halkı taptığı teke ilahlara artık kurban kesmeyecek. Bu yasa kuşaklar boyunca geçerli olacak.›
8 ‹‹Onlara de ki, ‹İsrail halkından ya da aralarında yaşayan yabancılardan kim yakmalık sunu veya kurban sunar da,
9 onu RABbe sunmak için Buluşma Çadırının giriş bölümüne getirmezse, halkın arasından atılacaktır.
10 ‹‹ ‹İsrail halkından ya da aralarında yaşayan yabancılardan kim kan yerse, ona öfkeyle bakacağım ve halkımın arasından atacağım.
11 Çünkü canlılara yaşam veren kandır. Ben onu size sunakta kendinizi günahtan bağışlatmanız için verdim. Kan yaşam karşılığı günah bağışlatır.
12 Bundan dolayı İsrail halkına, Sizlerden ya da aranızda yaşayan yabancılardan hiç kimse kan yemeyecek, dedim.
13 ‹‹ ‹İsrail halkından ya da aralarında yaşayan yabancılardan kim eti yenen bir hayvan veya kuş avlarsa, kanını akıtıp toprakla örtecektir.
14 Çünkü canlılara yaşam veren kandır. Bundan dolayı İsrail halkına, Hiçbir etin kanını yemeyeceksiniz, dedim. Çünkü her canlıya yaşam veren kandır. Onu yiyen halkın arasından atılacaktır.
15 ‹‹ ‹Yerli olsun, yabancı olsun ölü bulduğu ya da yabanıl hayvanların parçaladığı bir hayvanın leşini yiyen herkes giysilerini yıkayacak, kendisi de yıkanacak, akşama kadar kirli sayılacaktır. Ancak bundan sonra temiz sayılacaktır.
16 Eğer giysilerini yıkamaz ve yıkanmazsa suçunun cezasını çekecektir.› ››

1. G. Camphell Morgan, Searchlights from the Word, s.38.