Hoşea 12

12:1-2   Efrayim hayatta kalabilmek amacıyla Asur ve Mısır’a güvenerek onlarla antlaşma yaptığında, rüzgarın ardına düşmüş gibi olur. Tanrı’nın Yahuda’yla bir davası vardır. Efrayim’in günahı daha büyük olmasına rağmen, Tanrı Yakup’u da cezalandıracaktır.

12:3   Burada, atalardan Yakup konu edilir. Başka yerlerde pek gözde olmamasına rağmen, burada Tanrı’ya dönerek zaferler kazanan birine örnek olarak gösterilmiştir.

12:4-6   4’üncü ayetteki Melek, Orduların Rab’bi Tanrı’yla ve 5’inci ayetteki RAB’le özdeşleştirilir. Hacer’e (Yar.16:7-11), İbrahim’e (Yar.18:1-33; 22:11, 15, 16) ve Yakup’a (Yar.31:11-13; 48:16) görünen Rab’bin Meleği’yle aynıdır. Ayrıca Mısır’dan Çıkış 3:2, 6-15 ve Çölde Sayım 22:22-35’e bakınız. İncilciler genellikle O’nun, Kutsal Üçlü’nün beden almadan önceki hali olduğuna inanırlar. Efrayim’e, kendi gücü yerine Yakup’u örnek alarak Tanrı’nın gücüne bağımlı olması öğütlenir (Bk. Yar.32:28).

12:7,8   Ancak Efrayim kurnaz bir Kenanlı’dır ¹ (tüccar); bir hileci, kendine güvenen bir övüngendir; kendisinin aldatılamayacağını düşünür.

12:9   Rab kendisine, bütün zenginliğinin onu Mısır’dan çıkartan Rab’be ait olduğunu hatırlatır. Eğer itaat etseydi, Tanrı onu Çardak Bayramı’nın günlerinde olduğu gibi çadırlarda oturtacaktı.

12:10-12   Rab peygamberleri aracılığıyla sürekli halkına seslendi, ama boşunaydı. Kuzey Krallığı’nın, Şeria tarafından ayrılan Gilat ve Gilgal adlı iki şehri, putperestlikleri nedeniyle yerle bir edilecekti. Ulusun atası Yakup, Suriye’de bir kaçaktı, Mezopotamya’da koyun güdüyordu.

12:13   Ama Tanrı lütfetti ve onun soyunu Peygamber Musa aracılığıyla Mısır’daki kölelikten kurtardı.

12:14   Bunu hatırlamayan Efrayim, putperestliği nedeniyle Tanrı’yı kışkırttı. Döktüğü kanın hesabı kendisinden sorulacaktı. Tanrı onun üzerine utanç ve paylama getirecekti.