Hoşea 10

10:1,2   Bir zamanlar bolluk nedeniyle serpilen bir asma gibi olan İsrail, şimdi boştu; çünkü varlığını putperestliğini arttırmak için kullanmıştı. Tanrı şimdi onları farklı düşüncelere sahip olmakla, yüreklerinin bölünmesine izin vermekle suçlamaktadır.

10:3,4   Halk, Tanrı’nın ya da bir kralın öğüdüne kulak asmayı reddetti. Bu davranışları bize İsrail ulusunun Tanrı’dan nasıl uzaklaştığını gösterir. İlk kez Sina Dağı’nda, Musa ve Harun aracılığıyla kendilerini Tanrı’nın buyruğuna adamışlardı. Bunu uzun süreli bir inançtan sapma izledi, sonunda öyle bir noktaya geldiler ki, bir kralın egemenliğini bile kabul edemediler. Ruhsal ölümlerinin süreci, karşı koydukları yönetim biçimleri aracılığıyla gösterilir:

1. Tanrı (teokrasi);
2. Musa (peygamber – Yasa’yı veren);
3. Yeşu (ruhsal/askerî önder);
4. Hakimler (yasal yönetim);
5. Krallar (monarşi);
6. Kralsız yönetim (anarşi).

Boş yeminler ederek antlaşmalar yaptılar; bu nedenle yargı, ülkeyi zehirli bir ot gibi kaplayacaktı.

10:5-8   Beytaven’in (Beytel) ¹ altın buzağısı Asurlular tarafından sürgüne götürülecekti. Kendilerini pek çok kez kurtaran Tanrıları’nı sevmek yerine, İsrailliler’in aşağıdaki şu küçümseyici sözleri, altın buzağıya aşık olduklarını düşündürür: “Halkı onun ardından yas tutacak… putperest kâhinler oradan sürgün edildiği için dövünecek.” Tanrı’nın onları cezalandırmak üzere olmasına şaşmamak gerekir! Samiriye Kralı perişan olacak, puta tapılan yerler yıkılacak ve insanlar dağlara, tepelere üzerlerine düşmeleri için yalvaracaklardı.

10:9,10   Giva’da oymaklar, günahı nedeniyle Benyamin’i cezalandırmak için bir arada durdular (Hak.20). Ancak o zamandan sonra İsrail tarihi günahla doldu. Tanrı şimdi günah işleme noktasında birleşen bir halkı cezalandırmak için ulusları kullanacaktı.

10:11   Efrayim bir zamanlar eğitilmiş bir inekti; buğday dövmek gibi kolay bir iş için ayrılmıştı. Ama şimdi tutsak edilecek, Yahuda da aynı şekilde ağır işlerin altında ezilecekti.

10:12-15   Tek kaçış umutları tövbe etmek ve Rab’bi aramak olacaktı. Ama İsrail savaş arabalarına ve askerlere olan günahlı bağımlılığının ürününü biçmeliydi. Ülke savaşa girecek, bütün surları yıkılacaktı. Samiriye mahvolacak ve kral öldürülecekti. Şalman (14. ayet), bazılarının Salamanu adındaki bir Moav kralı olduğunu düşünmelerine rağmen, III. Şalmaneser’di.