2:1 Genç kız sadeliğini ve ne kadar değerli olduğunu savunmayı sürdürür. Kendisini Şaron çiğdemine ve vadilerin zambağına 1 benzettiğinde düşündüğü, bizim gül ya da leylak diye adlandırdığımız çiçekler değildir. Sözünü ettiği, büyük olasılıkla yabani mor anemon ya da çiğdemdir. 2 2:2 Süleyman, sadeliğini ifade eden sözleri duymuş olmalı ki, genç kıza çok özel olduğunu söyler. Diğer kızlarla karşılaştırıldığında, genç kız dikenler arasındaki zambak gibidir. 2:3 Genç kız tekrar kırsal çevrelere dönerek, sevgilisini orman ağaçları arasındaki bir elma ağacına benzetir. Onunla birlikte olmak her zaman zevkli olmuştur. Genç kız onun gölgesinde oturmaktan zevk almaktadır. 2:4-6 Onunla birlikte olmak, bir ziyafet evinde olmak gibidir; başının üzerinde daima aşk sancağı dalgalanmaktadır. Sevgilisi hakkındaki yoğun düşünceleri nedeniyle üzüm pestili ve elmayla canlandırılmayı ve güçlendirilmeyi ister. Sanki sevgilisi onun yanında, onu tutmakta ve kucaklamaktadır.
IV. GENÇ KIZIN YERUŞALİM KIZLARINDAN İSTEĞİ (2:7)
|
Kutsal Kitap
1 Ben Şaron çiğdemiyim, |
1. Düz yazı, şiir ve ilahilerde, Rabbimiz, vadi zambağına ve Şaron çiğdemine benzetilir. Bu bölümdeki düşüncede yer almasa da, benzetme aynen geçerlidir.
2. Farstad, “Literary Genre”, s.79, f.n.7.
3. NKJV 4’üncü ayette başlamak için Yeruşalim kızlarına hitap eder.
4. W. Twyman Williams, “The Song of Solomon” Moody Monthly. Şubat 1947, s.398.
5. “Yakalayın” ifadesindeki çoğul biçim, bu satırların (ezgiye çok benzerler ve orijinalinde kafiyelerle doludurlar) bir “bağcının bestelemek için yazdığı şiir” olabileceğini düşündürmektedir. (Delitzsch, “Song of Songs” s.53). Otto Zückler, “Bu ayetin, üzüm toplayıcılarının küçük bir ezgisi ya da en azından ezgilerden birinin bir parçası” olduğunu yazar ve kendi zamanındaki kinayeli öykü yazarı olmayan tüm yorumcuların aynı görüşe sahip olduklarını söyler (“Song of Songs” Lange’s Commentary on the Holy Scriptures, V:71).
6. Genç tilkiler (ifade çakalları da içerir) baharda ortaya çıkar, köklerin altında oyuk ve delikler açarak asmaları mahveder, desteklerini bozarlar. Bk. Delitzsch, “Song of Songs”, s.54.