17 – Hristiyan

17:1-12 Yaşama gücü tükenen Eyüp, mezarın kenarında sendeleyerek yürürken dostları onunla alay etmektedirler. Davasına yalnızca Tanrı’nın bakmasını ister, çünkü onu eleştirenler hiçbir işe yaramadıklarını kanıtlamışlardır. Rab, Eyüp’ü bir aşağılanma aracı yapmıştır. Durumunu anlayan doğru kişiler Eyüp’ü eleştirenlere karşı çıkacaklardır. O da bu sırada doğruluğunu savunmayı sürdürecektir. Üç hasmı arasında bir tek bilge kişi bulamaz.

17:13-16 Artık Eyüp için karanlık, küf ve solucan dolu bir mezardan başka çıkar yol kalmamıştır.

Kutsal Kitap

1 ‹‹Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı,
Mezar gözlüyor beni.
2 Çevremi alaycılar kuşatmış,
Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.
3 ‹‹Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı,
Başka kim var bana güvence verecek?
4 Çünkü onların aklını anlayışa kapadın,
Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.
5 Para için dostlarını satan adamın
Çocuklarının gözünün feri söner.
6 ‹‹Tanrı beni insanların diline düşürdü,
Yüzüme tükürmekteler.
7 Kederden gözümün feri söndü,
Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
8 Dürüst insanlar buna şaşıyor,
Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.
9 Doğrular kendi yolunu tutuyor,
Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.
10 ‹‹Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin!
Aranızda bir bilge bulamayacağım.
11 Günlerim geçti, tasarılarım,
Dileklerim suya düştü.
12 Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar,
Karanlığa ‹Işık yakındır› diyorlar.
13 Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam,
Yatağımı karanlığa seriyorsam,
14 Çukura ‹Babam›,
Kurda ‹Annem, kızkardeşim› diyorsam,
15 Umudum nerede?
Kim benim için umut görebilir?
16 Umut benimle ölüler diyarına mı inecek?
Toprağa birlikte mi gireceğiz?››