30 – Hristiyan

30:1-5 30. bölüm Hizkiya’nın, krallığın bölünmesinden bu yana böylesine görkemli biçimde kutlanmamış olan Fısıh Bayramı’nı yeniden eski konumuna kavuşturmasıyla ilgilidir (2Ta.8:13).

Kral, birinci ayda tapınağı temizledi ve hizmetlerini yeniden düzenledi. İkinci ayda, Fısıh ve Mayasız Ekmek bayramlarını kutlamak için hazırlık yaptı. Çölde Sayım 9:10’a göre Fısıh, eğer ölüye dokunduğu için kirli sayılan ya da uzak bir yolculukta bulunan birileri varsa, ikinci ayda kutlanabilirdi. Hizkiya’nın durumunda, kurala uygun olan birinci ayda kutlama yapmak mümkün değildi, çünkü yeterli sayıda kâhin kendisini kutsamamıştı (3. ayet). Bu ulusal bir şenlik olduğundan, tüm ulus çağrılmalıydı. Bu nedenle tüm Yahuda ve İsrail’e, halkı Yeruşalim’e çağırmak üzere ulaklar gönderildi. İsrail o tarihlerde bir Asur iliydi ve halkın büyük bir kısmı sürgündeydi. Yine de Hizkiya sağ kalan İsrailliler’i, Asurlular’ın karşı koymasıyla karşılaşmadan kutlamaya çağırabildi.

30:6-12 İsrailliler’in çoğu, Rab’be geri dönmelerini öğütleyen ulaklarla alay ettiler. Ama sağ kalanların küçük bir bölümü tövbe etti ve Hizkiya’nın krallığının ilk yılında (İ.Ö. 716-715) Fısıh’ı kutlamak üzere Yeruşalim’e geldi (2Ta.29:3).

30:13-15 Halkın isteği kâhinleri ve Levililer’i utandırdı, görevlerini yerine getirme konusunu ciddiye aldılar. Kent putperestlik pisliğinden temizlendi ve Yeruşalim’deki tüm buhur sunakları Kidron Vadisi’ne atıldı.

30:16-27 Levililer, arınmamış olanlara yardım ettiler ve Hizkiya Rab’bin, Kutsal Yer’in kuralları uyarınca arınmamış olsalar bile, Rab’be yönelmeye yürekten kararlı olanları kabul etmesini istedi. Rab, Hizkiya’nın duasını kabul etti. Mayasız Ekmek Bayramı herkes için öylesine sevinçli geçti ki, bayramı yedi gün daha kutlamaya karar verdiler. Kral ve önderler uzatılan bu bayram için hayvanlar sağladılar. Yeruşalim’de büyük coşku oldu. Tüm topluluk bereketlendi. Her şey İsrail’in altın yıllarında olduğu gibiydi ve Rab’bin kâhinlerinin duaları bir kez daha gökyüzünde işitilmişti.

Kutsal Kitap

1 Hizkiya, bütün İsrail ve Yahuda halkına haber göndererek, Efrayim ve Manaşşe halkına da mektup yazarak, İsrailin Tanrısı RAB için Fısıh Bayramını kutlamak amacıyla Yeruşalimdeki RABbin Tapınağına gelmelerini bildirdi.
2 Kralla önderleri ve Yeruşalimdeki topluluk Fısıh Bayramını ikinci ay kutlamaya karar verdiler.
3 Bayramı zamanında kutlayamamışlardı; çünkü ne kendini kutsamış yeterli sayıda kâhin vardı, ne de halk Yeruşalimde toplanabilmişti.
4 Bu tasarı krala da topluluğa da uygun göründü.
5 Herkes Yeruşalime gelip İsrailin Tanrısı RAB için Fısıh Bayramını kutlasın diye Beer-Şevadan Dana kadar bütün İsrail ülkesine duyuru yapmaya karar verdiler. Çünkü bayram, yazılı olduğu gibi çok sayıda insanla kutlanmamıştı.
6 Kralın buyruğu uyarınca ulaklar, kral ve önderlerinden aldıkları mektuplarla bütün İsrail ve Yahudayı koşa koşa dolaşarak şu duyuruyu yaptılar: ‹‹Ey İsrail halkı! İbrahimin, İshakın ve İsrailin Tanrısı RABbe dönün. Öyle ki, O da sağ kalanlarınıza, Asur krallarının elinden kurtulanlarınıza dönsün.
7 Atalarının Tanrısı RABbe ihanet eden atalarınıza, kardeşlerinize benzemeyin; gördüğünüz gibi RAB onları dehşet verici bir duruma düşürdü.
8 Atalarınız gibi inatçı olmayın, RABbe boyun eğin. Onun sonsuza dek kutsal kıldığı tapınağa gelin. Kızgın öfkesinin sizden uzaklaşması için Tanrınız RABbe kulluk edin.
9 RABbe dönerseniz, kardeşlerinizi, oğullarınızı tutsak edenler onlara acıyıp bu ülkeye dönmelerine izin vereceklerdir. Çünkü Tanrınız RAB lütfeden, acıyan bir Tanrıdır. Ona dönerseniz, O da yüzünü sizden çevirmeyecektir.››
10 Ulaklar Efrayim ve Manaşşe bölgelerinde Zevuluna dek kent kent dolaştılar. Ne var ki, halk gülerek onlarla alay etti.
11 Ama Aşer, Manaşşe ve Zevulun halkından bazıları alçakgönüllü bir tutum takınarak Yeruşalime gitti.
12 Birlik ruhu vermek için Tanrının eli Yahudanın üzerindeydi. Öyle ki, Tanrı kral ve önderlerin RABbin sözü uyarınca verdikleri buyruğa halkın uymasını sağladı.
13 İkinci ay Mayasız Ekmek Bayramını kutlamak için çok büyük bir topluluk Yeruşalimde toplandı.
14 İşe Yeruşalimdeki sunakları kaldırmakla başladılar. Bütün buhur sunaklarını kaldırıp Kidron Vadisine attılar.
15 İkinci ayın on dördüncü günü Fısıh kurbanını kestiler. Kâhinlerle Levililer utanarak kendilerini kutsadılar, sonra RABbin Tapınağına yakmalık sunular getirdiler.
16 Bunun ardından, Tanrı adamı Musanın Yasası uyarınca, geleneksel yerlerini aldılar. Kâhinler Levililerin elinden aldıkları kurban kanını sunağın üstüne döktüler.
17 Topluluk arasında kendini kutsamamış birçok kişi vardı; bu nedenle arınmamış olanların Fısıh kurbanını kesme ve RABbe adama görevini Levililer üstlendi.
18-19 Çok sayıda insan, Efrayim, Manaşşe, İssakar ve Zevulundan gelen halkın birçoğu kendisini dinsel açıdan arındırmamıştı; öyleyken yazılana ters düşerek Fısıh kurbanını yediler. Hizkiya onlar için şöyle dua etti: ‹‹Kutsal yerin kuralları uyarınca arınmamış bile olsa, RAB Tanrıya, atalarının Tanrısına yönelmeye yürekten kararlı olan herkesi iyi olan RAB bağışlasın.››
20 RAB Hizkiyanın yakarışını duydu ve halkı bağışladıfı. 7:14).
21 Yeruşalimdeki İsrailliler Mayasız Ekmek Bayramını yedi gün büyük sevinçle kutladılar. Levililerle kâhinler RABbi yüceltmek amacıyla kullanılan yüksek sesli çalgılarla her gün Onu övüyorlardı.
22 Hizkiya RABbe hizmetlerini başarıyla yerine getiren Levilileri övdü. Yedi gün boyunca herkes esenlik kurbanlarını kesip atalarının Tanrısı RABbe şükrederek bayramda kendisine ayrılan paydan yedi.
23 Topluluk bayramı yedi gün daha kutlamaya karar verdi. Böylece herkes bayramı yedi gün daha sevinçle kutladı.
24 Yahuda Kralı Hizkiya topluluğa bin boğayla yedi bin davar sağladı; önderler de topluluğa bin boğayla on bin davar daha verdiler. Birçok kâhin kendini kutsadı.
25 Bütün Yahuda topluluğu, kâhinler, Levililer, İsrailden gelen topluluk, İsrailden gelip Yahudaya yerleşen yabancılar sevindi.
26 Yeruşalimde büyük sevinç vardı. Çünkü İsrail Kralı Davut oğlu Süleymanın günlerinden bu yana Yeruşalimde böylesi bir olay yaşanmamıştı.
27 Levili kâhinler ayağa kalkıp halkı kutsadılar. Tanrı onları duydu. Çünkü duaları O’nun kutsal konutuna, göklere erişmişti.