1. KRALLAR
Yazar
William MacDonald
Bu kitap, Tanrı Sözü’nün zenginliğini açık ve kolay anlaşılır hale getirmek için hazırlanan bir Kutsal Kitap yorumudur. Samimi, saygılı, adanmış ve ilmi bir şekilde yazılmıştır. Kişisel tapınma zamanlarınızda ve grupça yapılan Kutsal Kitap çalışmalarınızda kullanmak için uygun bir seçenektir.
This is a Bible commentary that makes the riches of God’s Word clear and easy for you to understand. It is written in a warm, reverent, and devout and scholarly style. It is a good choice for your personal devotions and group Bible study.
© 1995 by William MacDonald, Believer’s Bible Commentary
Christian Missions in Many Lands, Inc.
PO Box 13, Spring Lake, NJ 07762
USA
— All Rights Reserved —
Giriş
“Bu kitapta ulusun, Davut’un krallığının sona ermesinden Ahazya’nın krallığının ortalarına kadar süren tarihi kaydedilmiştir. Süleyman’ın yönetimindeki krallığın büyüklüğü, Rabbimiz’in bin yıllık egemenliğini ima etmektedir. Kitapta, ‘İtaat, bereketin koşuludur’ ilkesinin önemi vurgulanır ve ulusun başarısı, önderinin ve halkının karakterine bağlı olarak ya yükselişe geçer ya da düşer.” — F. B. Meyer
I. KUTSAL YAZILAR’DAKİ YERİ
Krallar aslında yalnızca tek bir kitaptan oluşur. Süleyman’ın krallığından, Babil tutsaklığına kadar süren dört yüz yıllık bir dönemi, tarihi bir perspektifle yansıtması açısından önem taşır. Krallıklardan söz eder ve yalnızca Yahuda değil (Tarihler kitaplarında olduğu gibi), aynı zamanda ‘İsrail’ ya da kuzeydeki ‘Efrayim’ olarak anılan ulusun Tanrı’dan uzaklaşmasını anlatır. Yalnızca bir tarih kitabı değildir; Rab’be mi, yoksa putlara mı tapındıkları, Tanrı’ya olan bağlılıklarında tam sadakat gösterip göstermediklerine ilişkin kralların ruhsal bir analizini de yapar.
Birçok Kutsal Kitap okuruna sağladığı en büyük yarar, İlyas ve ardılı olan Elişa peygamberin öğretici ve heyecan verici hizmetlerinden söz etmesidir.
Krallar Kitabı, Tanrı’nın bağlılığı ödüllendirdiği ve günaha sapmayı cezalandırdığı konusunda önemli bir ders verir. Hizkiya ve Yoşiya bunun en açık örnekleridir (2Kr.18:3; 22:2). Ulusal düzeydeki en belirgin örnekler, sürgünde olan Kuzey Krallığı (İ.Ö. 722) ve Güney Krallığı’dır (İ.Ö. 586).
II. KİTABIN YAZARI
Krallar Kitabı’nı yazan kişi bilinmemektedir. Kitabın büyük bir bölümü mevcut kayıtlardan derlenerek düzenlenmiştir. Ama bu kayıtlar ve derlemeler, Kutsal Ruh’un rehberliğinde gerçekleşmiştir. Bazıları yazarın bir kâhin olduğunu ileri sürer, ama Tanrı’dan uzaklaşmış Kuzey Krallığı’nda hangi kâhinin yazarlığa uygun olacağı merak konusudur. Yazarın bir peygamber olması akla daha yatkındır. Kitabın son editörünün; eğer yazarı bir kâhinse Ezra, bir peygamberse Hezekiel ya da Yeremya olduğu düşünülür.
III. TARİH
2.Krallar, Babil Kralı Evil-Merodak’ın, Yahuda Kralı Yehoyakim’i, 37 yıllık mahkumiyetten sonra yücelttiğine ilişkin yatıştırıcı, olumlu bir ifadeyle son bulur (İ.Ö. 560). Yahudiler’in Filistin’e dönmeye başlamaları (İ.Ö. 536) gibi teşvik edici bir tarihi olay, kitapta kaydedilmemiştir. Böyle yurtsever bir yazarın, Krallar Kitabı’nın yazarı olarak, bu dönüşten söz etmeyi ihmal etmiş olması düşünülemez. Kralların sona erdiği tarih, İ.Ö. 560’la 536 yılları arasında yer alıyor gibi görünmektedir.
IV. ÖN OLAYLAR VE KONULAR
Krallar Kitabı’nda sözü edilen iki seçkin grup, krallar ve peygamberlerdir. Bir kral için verilen yargı, Rab’be olan itaatinden ya da itaatsizliğinden kaynaklanır. Peygamberin hizmeti, yoldan sapan ulusu Yehova’ya geri dönmeye çağırmaktı.
O. J. Gibson, kitabı aşağıdaki şekilde özetler:
Öyküde, kralların tarih düzeniyle ilgili iki kronoloji iç içedir. On oymaklı İsrail, bazı toprakları Yeruşalim’in kuzeyinde olduğundan, Kuzey Krallığı olarak anılır. İlk kralı Yarovam’dan itibaren halk, Asurlular tarafından tutsak alınana kadar Tanrı’ya sürekli itaatsizlik etti ve zina yaptı. Güney Krallığı olarak anılan Yahuda, Yeruşalim’in merkezindeydi. Tanrı’ya bağlılıktan çok uzaktı, ama yine de sadık bir azınlık olarak itaatini sürdürdü. Zamanın en görkemli dönemi, Süleyman’ın krallığıdır. Tapınağın bina edilmesi ve adanması, diğer dönemlerden daha çok dikkat çeker ve tapınağın Tanrı’nın gözündeki önemi belirtilir. Ayrılık ve yargıyla sona eren Süleyman’ın krallığı, tanrısal ayrıcalıklar ve onur kötüye kullanıldığında ve Tanrı sözüne açıkça karşı konulduğunda neler olacağına ilişkin ciddi bir uyarıdır. Sürekli itaatsizlik sonucu, Tanrı’nın gösterdiği lütuf dolu her çağrı geri çevrildiğinde, Tanrı önce Kuzey, sonra da Güney Krallığını yıktı. 1
ANA HATLAR | ||||
Bölüm | ||||
I. | DAVUT’UN SON GÜNLERİ | 1:1 – 2:11 | ||
A. | Adoniya’nın Tahtı Ele Geçirme Girişimi | 1:1-38 | ||
B. | Süleyman’ın Gihon’da Kral Olarak Meshedilmesi | 1:39-53 | ||
C. | Davut’un Süleyman’a Verdiği Son Görev | 2:1-11 | ||
II. | SÜLEYMAN’IN KRALLIĞININ ALTIN DÖNEMİ | 2:12 – 11:43 | ||
A. | Süleyman’ın Düşmanlığı Yok Etmesi | 2:12-46 | ||
B. | Süleyman’ın Bilgeliği | 3. | ||
C. | Süleyman’ın Görevlileri | 4:1-19 | ||
Ç. | Tüm Saltanatıyla Süleyman | 4:20-34 | ||
D. | Süleyman’ın Tapınağı | 5-7. | ||
1. | Süleyman’ın Kral Hiram’la Anlaşması | 5. | ||
2. | Tapınağın Tanımı ve Yapılışı | 6. | ||
3. | Diğer Binaların Yapılışı | 7:1-12 | ||
4. | Tapınağın Döşenmesi | 7:13-51 | ||
E. | Tapınağın Adanması | 8. | ||
F. | Süleyman’ın Ünü | 9-10. | ||
1. | Tanrı’yla Yaptığı Antlaşma | 9:1-9 | ||
2. | Hiram’a Verdiği Armağanlar | 9:10-14 | ||
3. | Buyruğu Altındakiler ve Sunduğu Kurbanlar | 9:15-25 | ||
4. | Deniz Kuvvetleri | 9:26-28 | ||
5. | Saba Kraliçesi Süleyman’ı Ziyaret Ediyor | 10:1-13 | ||
6. | Zenginliği | 10:14-29 | ||
G. | Süleyman’ın Tanrı’dan Uzaklaşması ve Ölümü | 11. | ||
III. | BÖLÜNMÜŞ KRALLIK | 12-22. | ||
A. | Yahuda Kralı Rehavam | 12:1-24 | ||
B. | İsrail Kralı Yarovam | 12:25 – 14:20 | ||
1. | Yarovam’ın Sahte Tapınma Yerleri | 12:25-33 | ||
2. | Yarovam ve Tanrı Adamı | 13:1-32 | ||
3. | Yarovam’ın Sahte Kâhinliği | 13:33,34 | ||
4. | Yarovam’ın Oğlunun Ölümü | 14:1-20 | ||
C. | Yahuda Kralı Rehavam | 14:21-31 | ||
Ç. | Yahuda Kralı Aviyam | 15:1-8 | ||
D. | Yahuda Kralı Asa | 15:9-24 | ||
E. | İsrail Kralı Nadav | 15:25-27 | ||
F. | İsrail Kralı Baaşa | 15:28 – 16:7 | ||
G. | İsrail Kralı Ela | 16:8-14 | ||
Ğ. | İsrail Kralı Zimri | 16:15-20 | ||
H. | İsrail Kralı Tivni | 16:21,22 | ||
I. | İsrail Kralı Omri | 16:23-28 | ||
İ. | İsrail Kralı Ahav ve İlyas Peygamber | 16:29-22:40 | ||
1. | Ahav’ın Günahları | 16:29-34 | ||
2. | İlyas ve Kuraklık | 17:1-7 | ||
3. | İlyas ve Sarefatlı Dul Kadın | 17:8-24 | ||
4. | İlyas’ın Baal’ın Kâhinlerine Meydan Okuması | 18:1-19 | ||
5. | İlyas’ın Baal’ın Kâhinlerine Karşı Kazandığı Zafer | 18:20-40 | ||
6. | İlyas’ın Yağmur Duası | 18:41-46 | ||
7. | İlyas’ın Horev’e Kaçışıs | 19:1-18 | ||
8. | İlyas’ın Elişa’yı Görevlendirmesi | 19:19-21 | ||
9. | Ahav’ın Suriye (Aram) Karşısındaki İlk Zaferi | 20:1-22 | ||
10. | Ahav’ın Suriye’ye Karşı İkinci Zaferi | 20:23-34 | ||
11. | Ahav’ın İtaatsizliği | 20:35-43 | ||
12. | Ahav’ın Navot’a Karşı İşlediği Suçlar | 21. | ||
13. | Ahav’ın Son Savaşı | 22:1-40 | ||
J. | Yahuda Kralı Yehoşafat | 22:41-50 | ||
K. | İsrail Kralı Ahazya | 22:51-53 |
1. O. J. Gibson, yayınlanmamış notlar.