“Fırsatı değerlendirin.” (Efesliler 5:16)
Dünya insanlarının, işlerine artan bir alerji duyar hale geldikleri bir zamanda, Hıristiyanların, geçen her anı değerlendirmeleri gerekir. Zaman harcamak bir günahtır.
Her çağdan yükselen sesler, gayretli çalışmanın önemine tanıklık ederler. Kurtarıcının Kendisi şöyle dedi:
“Beni gönderenin işlerini vakit daha gündüz iken yapmalıyız. Gece geliyor, o zaman kimse çalışamaz.” (Yuhanna9:4)
Thomas a Kempis şöyle yazmıştı:
“Asla aylak ya da işsiz olmayın; her zaman okuyun, yazın ya da dua edin ya da düşünün ya da herkesin iyiliği için yararlı bir işte çalışın.”
Tanrı Sözü’nü yorumlayan biri olarak başarısının sırrı sorulduğu zaman, G.Campbell Morgan şöyle dedi:
“Çalışın – çok çalışın- ve tekrar söylüyorum, çalışın!”
Rab İsa dünyaya geldiği zaman, O’nun bir marangoz olarak çalıştığını hiç bir zaman unutmamalıyız. O, yaşamının en büyük zamanını Nasıra’daki bir dükkanda geçirdi.
Pavlus, çadır yapıyordu. Kendisi bu işi hizmetinin önemli bir kısmı olarak gördü.
Çalışmanın, günahının girişinin bir sonucu olduğunu düşünmek bir hatadır. Günah girmeden önce, Adem bahçeye bakması ve onu koruması için bahçeye yerleştirildi (Yaratılış 2:15). Lanet, çalışmaya eşlik edecek olan zahmet ve ter ile ilgili idi (Yaratılış 3:19). Cennette bile çalışacağız, çünkü
“kulları O’na tapınacak” (Vahiy 22:3).
Çalışmak bir berekettir. Çalışmak aracılığı ile yaratıcılık ihtiyacımızı tatmin etmiş oluruz. Zihin ve beden, biz gayret ile çalıştığımız zaman en iyi şekilde işlevlerini yerine getirirler. Yararlı bir şey ile meşgul olduğumuz zaman, günahtan daha iyi korunmanın tadını çıkartırız, çünkü
“Şeytan her zaman aylak ellere yapacakları kötü bir iş verir.” (I.Watts)
Thomas Watson ise şöyle demiştir:
“aylaklık, şeytanı ayartma konusunda harekete geçirir.”
Dürüst, gayretli ve sadık çalışma Hıristiyan tanıklığımızın önemli bir parçasıdır. Ve çalışmamızın sonuçları bizim daha uzun yaşamamızı sağlayabilirler. Biri bu konuda şöyle demiştir:
“Herkes kendisine, bedeni mezarda yatarken yararlı bazı meşguliyetler sağlama konusunda borçludur.”
Ve William James şöyle demiştir:
“Bir yaşamın en iyi kullanılma şekli, onu yaşamından daha çok dayanan bir şey için harcamaktır.”