“Kardeşler, siz özgür olmaya çağrıldınız.
Ancak özgürlük, benlik için fırsat olmasın. Birbirinize sevgi ile hizmet edin.”
( Galatyalılar 5:13)
Tanrı çocuğunun özgürlüğü, onun sahip olduğu paha biçilmez şeylerden biridir. Oğul tarafından özgür kılındığı için gerçekten özgürdür. Ama Tanrı çocuğu, sorumsuz değil, sorumlu bir özgürlüğe çağrılmıştır.
Çocuklar evdeki sınırlamalardan özgür olmak isterler. Gençler okul disiplininden özgür olmak isterler. Yetişkinler evlilik yeminlerinden özgür olmak isterler. Diğer pek çok kişi ise çalıştıkları yerlerde kendilerini kapana kısılmış gibi hissettikleri için isyan ederler. Ancak bunlar bizim çağrıldığımız özgürlükler değildirler.
Yıldızlar, yörüngelerinden ayrılmak ve uzayda dolaşmak için özgür değildirler. Bir tren raylarından ayrılmak ve kırlarda gezinmek için özgür değildir. Bir uçak belirlenen yönünden ayrılmak için özgür değildir; uçağın güvenliği pilotun kurallara riayet etmesine bağlıdır.
Jowett şu yorumu yapar:
“Yasasız olanların özgür bulunduğu hiç bir alan mevcut değildir. Eğer özgürlüğü keşfetmek istiyor isek, gitmek istediğimiz yol hangi yol olursa olsun, bağlı olmayı kabul etmemiz gerekir. Bir müzisyen eğer sevgi dolu dünyasında coşmak istiyor ise, uyum yasalarına saygı göstermek zorundadır. Bina inşa eden birinin yerçekimi yasasına bağımlı olarak hareket etmesi gerekir, akis takdirde bina ettiği bir ev değil bir enkaz yığını olur. Sağlık yasalarına sürekli kafa tutan bir insan ne tür bir özgürlüğün tadını çıkarabilir? Tüm bu alanlarda sınırları geçmek sakatlanmak olur, sınırlara riayet etmek özgürlüktür.”
İmanlının yasadan özgür olduğu doğrudur (Romalılar 7:3). Ama bu durum, imanlının yasasız olduğu anlamına gelmez. Şimdi Mesih’e sevgi bağları ile bağlıdır ve Yeni Antlaşma’da bulunan sayısız buyruklara itaat etmeye adanmıştır.
İmanlı, artık günahın efendiliğinden özgürdür (Romalılar 6:7,18,22,) ama bu yalnızca Tanrının ve doğruluğun bir hizmetkarı olması içindir.
İmanlı, tüm insanların bir hizmetkarı haline gelmek için tüm insanlardan özgürdür (1.Korintliler 9:19).
Ama özgürlüğünü kötülük yapmak için bir bahane olarak kullanma konusunda özgür değildir (1.Petrus 2:16). İmanlı benliğe fırsat tanımak için özgür değildir (Galatyalılar 5:13). Vicdannı zayıf olan bir başka insanın sürçmesine neden olmak için özgür değildir (1.Korintliler 8:9) Rab İsa’nın adını lekelemek için özgür değildir (Romalılar 2:23-24). Dünyayı sevmek için özgür değildir (1.Yuhanna 2:15-17). İçinde konut kurmuş bulunan Kutsal Ruh’u kederlendirmek için özgür değildir (1.Korintliler 6:19).
İnsan kendi başına hareket ederek doyum ya da huzur bulamaz. Doyum ve huzuru yalnızca Mesih’in boyunduruğunu yüklenerek ve O’ndan öğrenerek bulabilir.
“O’nun hizmeti mükemmel özgürlüktür.”