“Kutsal, kutsal, kutsaldır Her Şeye Gücü Yeten Tanrı! Var olmuş,
var olan ve gelecek Olan.” (Vahiy 4:8)
Tanrının kutsallığından söz ettiğimiz zaman, O’nun düşünce, eylem, niyet ve her yolunda ruhsal ve ahlaksal açıdan mükemmel olduğunu kast ederiz. Tanrı günahtan ve murdarlıktan mutlak şekilde özgürdür. Tanrı, saf olmaktan başka hiç bir şey olamaz.
Kutsal Yazılar O’nun kutsallığına ilişkin bol miktarda tanıklığa yer verirler. Bu konu ile ilgili birkaç örneği burada sıralayalım.
“Kutsal olun, çünkü ben Tanrınız RAB kutsalım” (Levililer 19:2).
“Kutsallıkta Rabbin benzeri yoktur.” (1.Samuel 2:2)
“Ya Rab, Kutsal Tanrım, kötüye bakamayacak kadar saftır gözlerin” (Habakkuk 1:12,13).
“Tanrı kötülük ile ayartılamadığı gibi, kendisi de kimseyi ayartmaz.” (Yakup 1:13)
“Tanrı ışıktır ve O’nda hiç karanlık yoktur.” (1.Yuhanna 1:5b)
“Kutsal olan yalnız sensin.” (Vahiy 15:4)
O’nun gözünde yıldızlar bile temiz değildir (Eyüp 25:5)
Eski Antlaşmada öğretilen kahinlik ve kurban sistemi diğer konular ile birlikte Tanrının kutsallığından da söz eder. Günahın Tanrı ve insan arasına ayrılık getirdiğini ve bu uçurumu aşabilmek için bir köprünün mevcut olması gerektiğini ve kutsal bir Tanrıya yalnızca kesilen bir kurbanın kanı temelinde yaklaşılabileceği öğretilir.
Tanrının kutsallığı aynı zamanda çarmıhta da eşsiz bir şekilde ortay kondu. Tanrı göklerden aşağı baktığı ve Oğlu’nu bizim günahlarımızı taşır iken gördüğü zaman, biricik sevgili Oğlu’nu, karanlığın bu üç dehşetli saati boyunca terk etti.
Tüm bu ifadelerin bize nasıl uygulandıkları oldukça aşikardır. Tanrının isteği, bizim kutsal olmamızdır,
“Tanrının isteği şudur: kutsal olmanız” (1.Selanikliler 4:3)
“Sizi çağıran Tanrı kutsal olduğuna göre, siz de her davranışınızda kutsal olun.” (1.Petrus 1:15)
Tanrının kutsallığı hakkındaki düşüncelerin aynı zamanda içimizde derin bir saygı ve huşu da üretmeleri gerekir. Tanrının Musa’ya dediği gibi:
“Çarıklarını çıkar, çünkü bastığın yer kutsal topraktır.” (Mısır’dan Çıkış 3:5)
T. Binney, Tanrının huzurunda durmak için talep edilen kutsallık karşısında hayrete düştü.
Sonsuz ışık! Sonsuz ışık!
Can, Senin araştıran bakışların ile karşılaştığı zaman,
Ne kadar da saf olmalıdır!
Can geri çekilmez, ama sükunet içinde
Keyif alarak Sana bakıp yaşayabilir.
Yüreklerimiz gerekli olan bu temizliğin Rab İsa’ya iman aracılığı ile bize sağlandığının farkına vardığı zaman, tapınma coşkusu ile dolup taşar.